بررسی پیکارسک در متون فارسی و عربی

پیکارسک به نوعی روایت گفته می شود که مشتمل بر یک سلسله قصص گوناگون است که در گذار زندگی یک فرد رخ می دهد و سرآغاز آن را در اسپانیای قرن شانزدهم میلادی ذکرکرده اند. فنّ مقامه از نظر تکنیک داستان-نویسی، بر ادبیّات اروپا تأثیری گسترده داشته است. اشتراکات ادب عیّاری با روایات پیکارسک در زیرساخت و اسلوب نیز باعث به وجودآمدن احتمالات دیگری درباره خاستگاه آن می شود. محدوده این گونه ادبی تا به امروز در هاله ای از ابهام قرارداشته است؛ چراکه تاکنون برای پیکارسک الگوی واحدی ارائه نشده و حدّ و مرز آن به صورت واضح مشخّص نگردیده است. بنابراین، تعیین خاستگاه واقعی پیکارسک، مشخّص کردن الگویی برای اسلوب و ساختار آن و معیاری برای تعیین پیکارو برای خاتمه دادن به این اختلافات، ضروری و لازم است. از این رو در این گفتار با روش تحلیلی ـ توصیفی و شیوه سندکاوی و کتابخانه ای، ابتدا به ارائه تعریفی جامع و انتخاب معادلی مناسب تر پرداخته شده و در ادامه خاستگاه حقیقی آن تعیین گردیده است. در نهایت با کنار هم قراردادن شاخصه ها و ویژگی های اصلی و اساسی رمان های پیکارسک، مقامات و داستان های عیّاری و بیان وجوه اشتراک و افتراق آن ها زمینه برای قضاوت کردن و تصمیم گیری مخاطب درباره تأثیر و تأثّر این گونه ها فراهم-شده است.